Το φαινόμενο της πεταλούδας: Όλη η αλήθεια για τον Β' παγκόσμιο πόλεμο

Αποφεύγω να ασχολούμαι με θέματα που έχουν ιδεολογικές και πολιτικές προεκτάσεις διότι δεν θέλω να τροφοδοτώ τον διχασμό και την διχόνεια που σπέρνει διαχρονικά η άρχουσα τάξη μέσω ιδεολογικών και πολιτικών ομαδοποίησεων για να διαιρει και να βασίλευει στην κοινωνία. Εξάλλου, όπως έχω γράψει και παλαιότερα, δεν ανήκω σε καμία οργάνωση, παράταξη ή πολιτικό κόμμα, δε εξυπηρετώ συμφέροντα δικά μου ή τρίτων με αυτά που γράφω και δεν θέλω να προσηλυτίσω κανέναν σε οτιδήποτε. Το μόνο που με ενδιαφέρει είναι η εξαγωγή συμπερασμάτων και η ανάδειξη της αλήθειας μέσω της παρατήρησης, της έρευνας και της λογικής επαγωγής. Αποφάσισα λοιπόν να κάνω μια εξαίρεση και να γράψω μερικά πράγματα για τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο για τρεις κυρίως λόγους. Πρώτον, διότι η επίσημη ιστορία του πολέμου, όπως μας την δίδαξαν στο σχολείο και μας την εξιστόρησαν μέσω των ταινιών του χόλιγουντ οι νικητές του, αποτελεί το πιο τρανταχτό παράδειγμα από τα ψέμματα που μας έχουν μάθει να πιστεύουμε. Δεύτερων, η παρουσίαση των πραγματικών αιτιών που οδήγησαν στην φονικότερη σύγκρουση των τελευταίων αιώνων είναι κομβικής σημασίας για την κατανόηση των βαθύτερων αιτών που μας έχουν φέρει στην σημερινή ηθική και πνευματική παρακμή παγκοσμίως και τρίτων, διότι μεχρι την στιγμή αυτή, δεν υπάρχει καμία ελληνόφωνη πηγή στο διαδικτυο (από όσο γνωρίζω) που να παρουσιάζει την αλήθεια, χωρις να ανήκει ανοιχτά σε κάποιο ιδεολογικό χώρο.

Η Ιστορία γράφεται από τους νικητές

Εάν ανοίξω την ελληνική εγκυκλοπαίδια παγκόσμια ιστορία της εκδοτικής Αθηνών και βρώ το λήμμα Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος, στην παράγραφο Αίτια και αφορμές του πολέμου διαβάζω τα εξής: "Σχετικά με τα αίτια του Β΄ παγκοσμίου πολέμου, διατυπώθηκαν πολλές και διαφορετικές θεωρίες, οι οποίες εκφράζουν ευρύτερες πολιτικές και ιδεολογικές εντάξεις και δεν είναι άμοιρες της συναισθηματικής φόρτισης που προκάλεσαν τα μαζικά ναζιστικά εγκλήματα εναντίων της ανθρωπότητας και του πολιτισμού. Συμφωνα με την πλέον κρατούσα άποψη, ο πόλεμος αυτός υπήρξε δημιούργημα του ημιπαραφρονα Χίτλερ, ο οποίος, με τις αναμφησβήτες δημαγωγικές του ικανότητες, κατόρθωσε να μεταδώσει τις σοβινιστικές και φιλοπόλεμες ιδεοληψίες του στην συντρηπτική πλειοψηφία του γερμανικού λαού και να τον στρέψει κατά της φιλειρινικής ανθρωπότητας." και πιο κάτω : "...τόσο η ψυχοπαθολογική προσωπικότητα του Χίτλερ, όσο και οι τραυματικές για το γερμανικό εθνικό γόητρο εμπειρίες του 1918-19, επέδρασαν σημαντικά στην δημιουργία επικύνδυνου πολωτικού κλίματος και συνεχών τριβών στις διεθνείς σχέσεις..." και τέλος "...με τις πιο πάνω απόψεις υποτιμώνται ή συγκαλύπτονται ο ρόλος και οι ευθύνες των άλλων εταίρων του άξονα στην επιδείνωση της διεθνούς κατάστασης, τα εσωτερικά κοινωνικά, οικονομικά και πολιτικά αίτια, που οδήγησαν την Γερμανία στον εθνικοσοσιαλισμό και μέσω αυτού σε μιλιταριστικές ψυχώσεις και στον πόλεμο, καθώς επίσης οι ευθύνες των εταίρων της πρώην αντάντ, που συνέβαλαν με τις πράξεις και τις παραλέίψεις τους τόσο στην άνδρωση του χιτλερισμού στην Γερμανία όσο και στην μη έγκαιρη εξουδετέρωση των επιθετικών του σχεδιων, όταν αυτά είχαν σαφώς διαφανεί". Οι απόψεις αυτές δεν διαφέρουν πολύ από τις αντίστοιχες της πλειοψηφίας των έγκυρων ιστορικών που έχουν γράψει βιβλία για το θέμα αυτό αλλά και της επίσημης ιστορίας όπως την διδασκόμαστε στα σχολεία. Εάν κάνω μια απλή αναζήτηση στο Google σε ελληνόφωνες και ξενόγλωσσες πηγές σχετικά με τον Β' παγκόσμιο πόλεμο, διαβάζω πάνω κάτω τα ίδια. Οι ευθύνες βαραίνουν σχεδόν αποκλειστικά τους Γερμανούς και σαν αποτέλεσμα δίνεται τεράστια έμφαση στην επιθετικότητα και την εκδικητικότητα τους λόγω της καταπίεσης που υπέστησαν με την συνθήκη των Βερσαλλιών και την πείνα, την ψυχοπαθολογική προσωπικότητα του αρχηγού τους, Αδόλφου Χίτλερ και την αντισημιτική και ρατσιστική ιδεολογία του ναζισμού.

Ο μεγάλος δικτάτωρ φταίει για όλα

Ο μεγάλος δικτάτωρ,
ένας ημιπαράφρων δικτάτωρ
που θέλει να κατακτήσει τον κόσμο.

Εάν αναλύσουμε τις αιτίες όπως μας τις παρουσιάζει η επίσημη ιστορία και είναι γραμμένες στην εγκυκλοπαίδια που είδαμε παραπάνω, παρατηρούμε ότι χρησιμοποιούνται κατα κόρων αρνητικοί χαρακτηρισμοί και γίνεται επιθέση σε πρόσωπα αλλά και πολιτικές ιδεολογίες. Δηλαδή χρησιμοποιούνται ξεκάθαρα λογικές πλάνες που έχουν σαν σκοπό να απαξιώσουν, να ευτελίσουν και να προσδώσουν αρνητική εικόνα στα αντίστοιχα πρόσωπα, μεταφέροντας τις ευθύνες σε αυτά. Για παράδειγμα, στα αποσπάσματα της εγκυκλοπαίδιας βρίσκουμε τους χαρακτηρισμούς ημιπαράφρων και ψυχοπαθολογική προσωπικότητα, οι οποίοι αφορούν τον Χίτλερ. Εάν δεχθούμε ότι αυτοί οι χαρακτηρισμοί, αν και αδόκιμοι για την παρουσίαση της ιστορικής αλήθειας, είναι αληθής τότε αυτομάτως ο Χιτλερ χάνει κάθε αξιοπιστία διότι ήταν παράφρων. Επομένως δεν χρειάζεται να μπούμε στην διαδικασία να εξετάσουμε αντικειμενικά τις απόψεις και τις πράξεις του, αφού αυτές εξ'ορισμού θα είναι παράλογες. Στην πραγματικότητα βέβαια, είναι πολυ δύσκολο για οποιονδήποτε να κάνει έγκυρη ψυχική διάγνωση σε ενα κοντινό του άτομο εάν δεν είναι ψυχίατρος με μεγάλη εμπειρία στις ψυχικές ασθένειες, πόσο μάλλον όταν μιλάμε για ένα ιστορικό πρόσωπο, που αναμφισβήτητα δεν το γνώρισε ποτέ από κοντά. Προφανώς, όποιος ισχυρίστηκε οτι ο Χίτλερ ήταν ψυχοπαθολογική προσωπικότητα δεν ήταν ούτε ψυχίατρος ούτε τον γνώρισε ποτέ από κοντά για να μπορέσει να κάνει έγκυρη διάγνωση, άρα ο χαρακτηρισμός αυτός δεν έχει βάση και δεν είναι τίποτα αλλά παρά προσωπική επίθεση. Εξάλλου, είναι μάλλον απίθανο ένα άτομο ημιπαράφρων με ψυχοπαθολογικές διαταραχές να κατάφερε να ξεγελάσει ένα ολόκληρο έθνος, να γίνει ο αρχηγός του για πάνω από 15 χρόνια και να αγαπήθει μέχρι το τέλος όπως αυτός.

Στην σύχρονη ποπ κουλτούρα ο Χίτλερ
έχει γίνει συνώνυμο με το απόλυτο κακό.

Η ιστορία ωφείλει να γράφεται αντικειμενικά χωρις αχρείαστους θετικούς ή αρνητικούς χαρακτηρισμούς, που το μόνο που προκαλούν είναι σύγχυση και προκαταλήψεις. Επιπρόσθετα, παρατηρούμε ότι στα αιτια απουσιάζει παντελώς η αναφορά στις όποιες ευθύνες των νικητών του πολέμου, οι οποίοι δε στην εγκυκλοπαίδια χαρακτηρίζονται ως "φιλειρηνική ανθρωπότητα". Είναι δυνατόν να μην είχαν καμία ευθύνη για την προπαρασκευή, την έναρξη και την κατάληξη του πολέμου; Γιατί δεν υπάρχουν αναφορές για τα δικά τους εγκλήματα; Ή μήπως αυτοί δεν έκαναν τίποτα απολύτως; Εξάλλου η Αγγλία και η Γαλλία δεν ήταν αυτές που κήρυξαν τον πόλεμο στην Γερμανία; Για να είναι αντικειμενική η ιστορία, θα πρέπει να εξετάζονται αυστηρά και οι δύο πλευρες, χωρις να υπάρχει υπόνοια και κατεύθυνση για το ποιοί θα είναι οι "καλοί" και ποιοι οι "κακοί". Στην ιστορία δεν υπάρχουν καλοί ή κακοί. Δυστυχώς όμως, όπως γινεται εύκολα αντιληπτό, η ιστορία που μας διδάσκουν όχι μόνο αντικειμενική δεν είναι αλλά αποτελεί τις περισσότερες φορές δόγμα, το οποίο ωφείλουμε να ασπαζόμαστε σαν κάτι αυταπόδεικτο. Συνοψίζοντας, η επίσημη ιστορία ούτε λίγο ούτε πολύ μας λέει ότι, ο Β' παγκόσμιος πόλεμος ήταν έργο κυρίως ενός τρελού, ρατσιστη και εθνικιστή δικτάτορα που ήθελε να κατακτήσει τον κόσμο και με τις ρητορικές ικανότητες του κατάφερε να πείσει έναν ολόκληρο λαό να τον ακολουθήσει εκτελώντας τα σατανικά σχέδια του στην πορεία, ένα από τα οποία ήταν και η "τελική λύση" με το ολοκαύτωμα των εβραίων στα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Πραγματικά, η ιστορία αυτή μοιάζει περισσότερο με σενάριο ταινίας επιστημονικής φαντασιας (ή προπαγανδιστικής όπως το "ο μεγάλος δικτάτωρ" που συμπτωματικά έχει παρόμοια υπόθεση) παρά με γεγονότα που συνέβησαν στην πραγματικότητα. Ωστόσο, βλέπουμε ότι χωρις να υπάρχει κανένας αντίλογος ή περαιτέρω διερέυνηση όλα τα παραπάνω θεωρούνται αυταπόδεικτα όσο παράλογα και εάν ακούγονται. Είναι δηλαδή μια από τις ορθόδοξες απόψεις που πρέπει να πιστεύει ένας λογικός άνθρωπος την σήμερων ημέρα. Φυσικά όποιος τολμάει να αμφισβητεί αυτην την ορδοδοξία, γίνεται αυτομάτως ναζι, ρατσιστης και όλα τα σχετικά.

Τι πραγματικά συνέβη;

Όπως γνωρίζουμε, Ο πόλεμος ξεκίνησε επίσημα τον Σεπτέμβρη του 1939, όταν η Γερμανία επιτέθηκε εναντίων της Πολωνίας με αφορμή τα πρώην Γερμανικά εδάφη (Ντάντσιχ και της ανατολικής Πρωσίας) που ανήκαν στην Γερμανία, και είχαν προσαρτηθεί από την Πολωνία με την Συνθήκη των Βερσαλλιών. Στα εδάφη αυτά ζούσε αμιγώς Γερμανικός πληθυσμός ο οποίος βρισκόταν μόνιμα σε κατάσταση καταπίεσης και διωγμού από τις Πολωνικές αρχές . Οι ευρωπαικές συμμαχικές δυνάμεις (Αγγλία και Γαλλία) είχαν εγγυηθεί στους Πολωνούς την εδαφική ακεραιότητα και ανεξαρτησία τους και για τον λόγο αυτό, τους προέτρεψαν να αρνηθούν οποιαδήποτε πρόταση των Γερμανών (διάδρομος για τον Νταντσιχ κλπ) για την λύση των εδαφικών τους προστριβών. Οπότε, αφού δεν βρέθηκε λύση και η Γερμανία τελικά εισέβαλε στην Πολωνία, η Αγγλία και η Γαλλία, της κήρυξαν τον πόλεμο που ουσιαστικά ξεκίνησε τον Β' παγκόσμιο. Την ίδια στιγμή, η Σοβιετική Ένωση, που είχε υπογράψει σύμφωνο μή επίθεσης με την Γερμανία τον ίδιο χρόνο, εισέβαλε και αυτή στην Πολωνία από την ανατολή, κατακτώντας το ανατολικό της τμήμα. Το αξιοσημείωτο είναι οτι σε αυτήν την περίπτωση, οι σύμμαχοι, που υποτίθεται ήταν εγγυητές της εδαφικής ακεραιότητας της Πολωνίας, δεν συγκινήθηκαν ιδαίτερα αφού δεν κήρυξαν τον πόλεμο, ως ώφειλαν, στην Σοβιετική Ένωση. Βλέπουμε δηλαδή ότι πόλεμος εναντίον της Γερμανίας δεν έγινε για να σωθεί η Πολωνία, αυτή ήταν απλώς η αφορμή. Κάτι που γίνεται ακόμα πιο ξεκάθαρο, εάν αναλόγιστούμε ότι μετά το τέλος του πολέμου, οι σύμμαχοι ξέχασαν τελείως την Πολωνία, αφού την παρέδωσαν χωρις κανέναν δισταγμό στην Σοβιετική Ένωση. Η Αγγλία και κυρίως αυτοί που κινούσαν τα νημματα μέσω αυτής, επιζητούσε διακαώς τον πόλεμο με την Γερμανία, ειδικά μετα το 1933 και την ανάληψη της εξουσίας από τον Χίτλερ. Εξάλλου, αυτό ήταν κάτι που το είχε αναφερει πολλές φορές ο ίδιος ο Τσόρτσιλ σε ομιλίες και γραπτά του, πολύ πριν γίνει πρωθυπουργός (χωρις να εκλεγεί) της Αγγλίας.

"Θα προκαλέσουμε αυτόν τον πόλεμο κατά του Χίτλερ, είτε το θέλει είτε όχι." - Winston Churchill (1936 εκπομπή)
"Η Γερμανία γίνεται πάρα πολύ ισχυρή. Πρέπει να συντριβεί." - Winston Churchill (Νοέμβριος 1936 μιλώντας σε ΗΠΑ - Γενική Robert E. Wood)
"Αυτός ο πόλεμος είναι ένας αγγλικός πόλεμος και στόχος του είναι η καταστροφή της Γερμανίας." - Winston Churchill (- Φθινόπωρο 1939 εκπομπή)

Ο λόγος που η ελίτ της εποχής, αυτοί δηλαδή που ήλεγχαν τον παγκόσμιο πλούτο, ήθελε τον πόλεμο με την Γερμανία ήταν κατα βάση ένας και πολυ απλός. Η Γερμανία του Χίτλερ αρνήθηκε να συνεργαστεί με τις τράπεζες και να εξυπηρετήσει το χρέος της όπως έκαναν όλες οι προηγούμενες δημοκρατικές κυβερνήσεις, οι οποίες με τις πολιτικές τους είχαν εξαθλιώσει και φτωχοποίησει τον Γερμανικό πληθυσμό. Ότι ακριβώς κάνουν μέχρι και σήμερα όλες οι σύγχρονες χρεωκοπημένες δημοκρατικές κυβερνήσεις με τις πολιτικές λιτότητας που εφαρμόζουν, έχοντας πάντα σαν πρόφαση την κατασκευασμένη αέναη "οικονομική κρίση". Σε αντίθεση με ότι μας έχουν πει, οι εβραίοι όλου του κόσμου ήταν οι πρώτοι που κήρυξαν οικονομικό πόλεμο εναντίων της Γερμανίας και του εθνικοσοσιαλιστικού καθεστώτος ήδη από το 1933, κάνοντας μποικοταζ στα Γερμανικά προιόντα και διασπείροντας μίσος μέσω προπαγάνδας από τα ΜΜΕ της εποχής και κυρίως της Αμερικής, τα οποία σε μεγάλο ποσοστό ήταν εβραικών συμφερόντων. 'Ενα χαρακτηριστικό παράδειγμα ήταν ο μύθος του ολοκαυτώματος και της εξόντωσης των 6 εκατομμύριων εβραίων, ο οποίος ξεκίνησε να διαδίδεται από τα ΜΜΕ πολύ πρίν αναλάβει ο Χίτλερ την εξουσία. Η έχθρα μεταξύ εβραίων και Γερμανών κορυφώθηκε όταν το εθνικοσοσιαλιστικό κίνημα έγινε κυβέρνηση. Οι εθνικοσοσιαλιστές έκαναν μαζικούς διωγμούς κατά των εβραίων που εάν και μειοψηφία, είχαν δημιουργήσει τεράστια προβλήματα στην πτωχευμένη και ηθικά παρηκμασμένη Γερμανία.

Αυτό φυσικά οδήγησε στον οικονομικό αποκλεισμό της Γερμανίας από τις παγκόσμιες αγορές. Για να μπορέσει να αντιταχθεί σε αυτό τον οικονομικό πόλεμο, ο Χίτλερ έκλεισε το παλιό τραπεζικό σύστημα και εξέδωσε Γερμανικό μάρκο το οποίο δεν υποστηριζόταν από χρυσό αλλά από την εργασία και τα αγαθά που παρήγαγαν οι ίδιοι οι Γερμανοί. Κατάφερε με αυτό τον τρόπο να ελευθερώσει την Γερμανία από τον παγκόσμιο οικονομικό έλεγχο και μέσα σε 3 χρόνια να μετατρέψει μια χρεωκοπημένη χώρα με 6 εκατομμύρια ανέργους, στην υπερδύναμη της εποχής. Το αξιοσημείωτο είναι ότι ο Χίτλερ είχε δείξει τις προθέσεις του πολύ πριν εκλεγεί καγκελάριος. αφιερώνοντας ένα ολόκληρο κεφάλαιο σχετικά με την απελευθέρωση από την τοκογλυφία και το παγκόσμιο οικονομικό σύστημα στο βιβλίο του "ο Αγών μου" ενω ο μετέπειτα οικονομικός σύμβουλος του Χίτλερ, Gottfried Feder είχε γράψει για αυτό ακριβώς το θέμα, το βιβλίο με τίτλο "Μανιφέστο για την απελευθέρωση από τις αλυσίδες του τόκου" ήδη από το 1919. Δηλαδή δεν υπάρχει καμία αμφιβολία για όλα τα παραπάνω, είναι γεγονότα όχι υποθέσεις ή μυθεύματα. Αυτά βέβαια μπορούν να αποδειχθούν πολύ εύκολα, εάν κάποιος μελετήσει τους οικονομικούς νόμους που εκδώθηκαν την εποχή του 3ου Ράιχ.

«Δεν ήμασταν αρκετά ανόητοι να προσπαθήσουμε να κάνουμε ένα νόμισμα [το οποίο να υποστηρίζεται] από τον χρυσό, τον οποίο δεν διαθέταμε, αλλά για κάθε μάρκο που εκδώσαμε, απαιτήσαμε το ισοδύναμο της αξίας του μάρκου σε υπηρεσίες ή αγαθά που παράγονται... Γελάμε κάθε φορά που οι εθνικοί χρηματοδότες έχουν την άποψη ότι η αξία ενός νομίσματος θα πρέπει να ρυθμίζεται από το χρυσό και που βρίσκεται στα θησαυροφυλάκια της τράπεζας κράτους. "

Αδόλφος Χίτλερ

Το οικονομικό θαύμα του Χίτλερ δεν είχε προηγούμενο στην σύγχρονη παγκόσμια ιστορία. Ακόμα και η επίσημη σελίδα της wikipedia αναφέρει ότι μέχρι το 1938 η ανεργία στην Γερμανία είχε εξαλειφθεί πλήρως. Η τρομακτική οικονομική ανάκαμψη της Γερμανίας μέσα σε ελάχιστα χρόνια, την στιγμή που στις υπόλοιπες χώρες του κόσμου επικρατούσε η αέναη (και πολύ γνώριμη σε εμάς) οικονομική κρίση θορύβησε τρομερά την ελίτ διότι ήξερε ότι εάν δεν σταματούσαν το δημουργημα του Χίτλερ εγκαίρως, και άλλα κράτη θα ακολουθούσαν το παράδειγμά του με αποτέλεσμα νομοτελειακά να χάσουν ολοκληρωτικά τον παγκόσμιο έλεγχο της οικονομίας. Έπρεπε με άλλα λόγια, να βρούν κάποια αφορμή για να του κηρύξουν τον πόλεμο και να τον σταματήσουν πάση θυσία. Αφορμή που τελικά που τους την έδωσε ο ίδιος, όπως είδαμε και παραπάνω, το 1939 με την επίθεση της Γερμανίας εναντίων της Πολωνίας. Αυτός ήταν ο πραγματικός λόγος που συνέβη ο Β' παγκόσμιος πόλεμος. Όχι οι επεκτατικές βλέψεις του Χίτλερ για ζωτικό χώρο (Το γνωστό "Lebensraum" όπως αναφέρεται στο "ο Αγών μου"), ούτε οι εμμονικές του ιδέες για την δημιουργία μιας παγκόσμιας γερμανικής αρίας αυτοκρατορίας που θα κατακτουσε όλες τις κατώτερες φυλές και όλα αυτά τα γράφικά που γράφουν στην επίσημη ιστορία και τα οποία θεωρούνται ως αλήθεια από την πλειοψηφία των ανθρώπων.

Η πολική και τα επιτεύματα του εθνικοσοσιαλισμού

Πέρα από την ανασύσταση της οικονομίας μέσω της απαγκίστρωσης από το παγκόσμιο οικονομικό σύστημα και της δημιουργίας μια οικονομίας βασισμένης στην αυτάρκεια και όχι το χρέος, ο Χίτλερ εφάρμοσε πολιτικές που αναγέννησαν την Γερμανία σχεδόν όλους τους τομείς της κοινωνίας και την έφεραν σε μια νέα εποχή σαφώς καλύτερη από την προ του 1933. Αλλά ας δούμε μερικά παραδείγματα:

Ενίσχυση του θεσμού της οικογένειας

Προπαγανδιστική αφίσα για την
εξύψωση της αξίας της οικογένειας

Η οικονομική κρίση, η χαλάρωση των ηθών (ειδικά αμέσως μετά τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο) αλλά και η φτώχεια ,μεταξύ άλλων παραγόντων, είχαν δημιουργήσει μια τάση σοβαρής δημογραφικής κάμψης στην Γερμανία. Αυτό είχε θορυβήσει πολύ τους εθνικοσοσιαλιστές, οι οποίοι με το πρόγραμμά τους όταν ανέλαβαν την εξουσία, προσπάθησαν να ενισχύσουν τον θεσμό της οικογένειας αντιστρέφοντας την τάση αυτή. Έδωσαν έτσι οικονομικά αλλά κοινωνικά κίνητρα στους Γερμανούς για να παντρεύονται και να κάνουν οικογένειες με παιδιά. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα ήταν το πρόγραμμα δανείων γάμου. Κάθε νιοπαντρο ζευγάρι δικαιούταν να πάρει άτοκο δάνειο 1.000 μάρκων, αρχικά με την προυπόθεση ότι η γυναίκα θα σταματούσε να δουλεύει. Για κάθε παιδί που γεννιόταν από την οικογένεια, το δάνειο μειωνόταν κατά ένα τέταρτο ενώ εάν η οικογένεια έκανε πάνω από 4 παιδιά, το δάνειο διαγραφόταν. Ενώ παράλληλα, η προπαγάνδα που χρησιμοποίησαν προσπαθούσε να πείσει ότι το καλό για την γυναίκα ήταν να παντρεύεται σε μικρή ηλικία και να κάνει οικογένεια με πολλά παιδιά. Από το 1939, δίδοταν το μετάλειο τιμής σε μητέρες με περισσότερα από 4 παιδιά. (Το συγκεκριμένο μέτρο είχε εφαρμοστεί ήδη από το 1920 στην Γαλλία. ενώ και άλλα κράτη αργότερα το αντέγραψαν με επιτυχία, όπως για παράδειγμα η Σοβιετική Ένωση). Εξάλλου, ο Χίτλερ σε ομιλίες του είχε πολλές φορές τονίσει πόσο σημαντικός είναι ο παραδοσιακός ρόλος της γυναίκας ως μητέρας και στυλοβάτης μιας οικογένειας (Εδώ μπορείτε να δείτε μια ομιλία του στις γυναίκες όπου εξηγεί μεταξύ άλλων τους λόγους για τους οποίους υποστηρίζει την παραδοσιακή οικογένεια).

Εργασιακά δικαιώματα, κοινοφελή προγράμματα και πρόνοια

Το εθνικοσοσιαλιστικό καθεστώς ακολούθησε μια πραγματικά πολύ φιλελεύθερη, σοσιαλιστική , θα λέγαμε, πολιτική για την ενίσχυση και την προστασία του βιοτικού επιπέδου των Γερμανών πολιτών και ειδικά των εργατών της μεσαίας τάξης. Τα πολυάριθμα προγράμματα και οι παρωχές που δώθηκαν εκείνη την περίοδο το αποδεικνύουν αυτό. Μερικά από αυτά περιελάμβαναν:

Επιδοτούμενα διεθνή ταξίδια για τους εργάτες
Δωρεάν συναυλίες και θέατρικές παραστάσεις
Εβδομαδιαία εργασία 5 ημερών
Τα εργατικά συνδικάτα απαγορεύτηκαν. Οι εργάτες εάν και ήταν θεωρητικά προαιρετικό, ώφειλαν να ενταχθούν στο μοναδικό κρατικό Γερμανικό συνδικάτο εργασίας για να μπορέσουν εύκολα να βρουν εργασία. Ολες οι εργατικές απεργίες απαγορεύτηκαν
Τα μεγάλα εργοστάσια ώφειλαν να παρέχουν περιοχές ξεκουρασης, καφετέριες και κέντρα αναψυχής για τους εργαζόμενους

Επίσης, η ιατρική περίθαλψη ήταν δωρεάν για όλους τους πολίτες ενώ για τους πολύ φτωχούς και τους άστεγους υπήρχε το ετήσιο πρόγραμμα βοήθειας χειμώνα με το οποίο τους παρήχαν οικονομική βοήθεια, τρόφιμα και ρουχισμό για τον χειμώνα.

Επιτεύματα στις επιστήμες, την τεχνολογία, την βιομηχανία και την τέχνη

Το πρώτο οικονομικό αυτοκίνητο μαζικής παραγωγής Volkswagen,το οποίο κυριολεκτικά σημαίνει αυτοκίνητο του λαού
Το πτώτο ολοκληρωμένο σύστημα αυτοκινητόδρομων autobahn στην ευρώπη, το οποίο αργότερα αντιγράφηκε από την Αγγλία και την Αμερική
Ηχητική τεχνολογία με χρήση μαγνητικών ταινιών
Τεχνολογικές καινοτομίες στην κινηματογράφιση. Οι ταινίες προπαγάνδας όπως η Ο θρίαμβος της θέλησης, θεωρουνται αριστουργήματα στην ιστορία του κινηματογράφου
Ανάπτυξη της τεχνολογίας πυραύλων και του πυραύλου V2 που χρησιμοποιήθηκε και αργότερα από την NASA
Δημιουργία του πρώτου υπολογιστή Z1 από τον Konrad Zuse
Κατασκευή του πρώτου αεροπλάνου με μηχανή jet από τον Heinkel Flugzeugwerke
Η τεχνολογία Stealth εφευρεθηκε από τους αδερφούς Honten
Το πρώτο αυτόματο οπλοπολυβόλο και τα πρώτα αντιαρματικά πρόδρομοι των RPG

Η ενοχοποίηση και το ξαναγράψιμο της ιστορίας

Η λέξη Ναζι δημιουργηθηκε για
προπαγανδιστικούς λόγους και είναι
μειωτικός χαρακτηρισμός. Στις μέρες
μας έχει κυριαρχήσει πλήρως

Το πρόγραμμα και οι θέσεις του εθνικοσοσιαλιστικού κινήματος όπως τις διαβάζουμε εδώ, αποτελούν μια δοκιμασμένη φόρμουλα απελευθέρωσης ενός σύχρονου κράτους από την εξάρτηση στην παγκόσμια οικονομία και το χρέος. Αυτός ήταν και ο λόγος που οι ιδέες αυτές ήταν επικύνδινες για την άρχουσα τάξη και έπρεπε να δαιμονοποιηθούν. Στο πλαίσιο αυτό, λειτούργησε και λειτουργεί μέχρι σήμερα μια απίστευτη στοχευμένη προπαγάνδα στιγματισμού και ενοχοποίησης των πράξεων αλλά και ιδεών του εθνικοσοσιαλισμου. Ο μεγαλύτερος μύθος που δημιουργήθηκε για τον σκοπό αυτό, ήταν φυσικά το ολοκαύτωμα των εβραίων, το "τρομερό έγκλημα κατά της ανθρωπότητας και του πολιτισμού". Ενα λογικά σκεπτόμενο άτομο μπορεί πολύ εύκολα να καταλάβει ότι όλα τα σχετικά με τους φούρνους, τα σαπούνια, τα πειράματα στους ανθρώπους και το "τελικό σχέδιο" μαζικής εξόντωσης των εβραίων, δεν στέκουν λογικά αλλά είναι απλώς γελοία προπαγάνδα και τίποτα περισσότερο. Δεν υπάρχει λόγος να το αναλύσω περαιτέρω, υπάρχουν εξάλλου άπειρα στοιχεία στο διαδυκτυο που το αποδεικνύουν για όποιον θέλει να το ερευνήσει. Άλλοι μύθοι που έχουν περάσει στην συνείδηση των ανθρώπων μέσω των ΜΜΕ περιλαμβάνουν τον "ρατσισμό", την "αρία φυλή", τον "φασισμό", τον "ναζισμό", την "ηρωική αντίσταση", τον "παραφρων Χίτλερ που ήθελε να κατακτήσει τον κόσμο" κλπ. Επίσης, όλες οι νεοναζιστικές οργανώσεις (με τους σκινηεντς και τα φρικιά) που δημιουργήθηκαν μετά τον πόλεμο και ήταν βασισμένες στο μίσος (και όχι στην αγάπη για την διατήρηση της φυλής) είχαν σαν σκοπό να τρομοκρατήσουν και να απομακρύνουν την πλειοψηφία των ανθρώπων από αυτήν την "επικύνδυνη" ιδεολογία. Στην πραγματικότητα, οι περισσοτερες από αυτές τις οργανώσεις δεν έχουν καμία σχέση με τον εθνικοσοσιαλισμό που εφάρμοσε ο Χίτλερ στην Γερμανία. Άλλο χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι οι σχετικές με τον πόλεμο ταινίες, ειδικά από το χόλιγουντ, oπου όλες ανεξαιρέτως σκιαγραφούν την Γερμανία και τους "ναζι" ως το απόλυτο κακό, ανακυκλώνοντας την προπαγάνδα των νικητών. Eίναι γεγονός ότι οι νεότερες γενεές έχουν μια τελειως διαστρεβλωμένη άποψη για την Γερμανία της εποχής εκείνης, κυρίως λόγω της ποπ κουλτούρας και του Χόλιγουντ.

Αντι επιλόγου

Κλείνοντας το άρθρο αυτό, θα ήθελα να ξεκαθαρίσω κάποια πράγματα γιατι το θέμα είναι αμφιλεγόμενο και σίγουρα σε πολλούς θα προκαλέσει σύγχυση. Πέρα από την συνοπτική παρουσίαση των αληθινών αιτιών που οδήγησαν στον Β΄παγκόσμιο πόλεμο ύστερα από την εκτεταμένη έρευνα που έκανα, αφιέρωσα το τελευταίο μέρος στα θετικά μέτρα που εφάρμοσε το εθνικοσοσιαλιστικό καθεστώς αλλά και στην ανηλεή προπαγάνδα που δέχτηκε και δέχεται μέχρι και σήμερα. Αυτό δεν το έκανα για να υπερασπιστώ τον εθνικοσοσιαλισμό αλλά γιατι ολα όσα έγραψα ενώ είναι πέρα για πέρα αληθινά και μπορεί ο οποιοσδήποτε να τα διαβάσει ακόμα και στην wikipedia (πάντοτε με αρνητικά ή μειωτικά σχόλια), αλλά δεν μας τα είπαν ποτέ και οι περισσότεροι ουτε καν τα γνωρίζουν. Όποιος θέλει να εξετάσει αντικειμενικά την ιστορία, βλέπει τις πράξεις (ότι δηλαδή συνέβη ή/και εφαρμόστηκε) για να βγάλει συμπεράσματα και όχι τα λόγια (ότι είπαν ή σχολίασαν ή δικαιολόγησαν κάποιοι άλλοι για αυτό που έγινε). Από την άλλη, τα αρνητικά του εθνικοσοσιαλισμού (αυταρχισμός, ρατσιστικές τάσεις, ευγονική, πανγερμανισμός κλπ) τα έχουν προπαγανδίσει τόσο πολύ, που πραγματικά είναι δύσκολο να εντοπίσεις τι από όλα όσα μας είπαν είναι ψέμα, τι είναι υπερβολή και τι διαπιστευμένο γεγονός και άρα αλήθεια. Με την δίκη της Νυρεμβέργης, οι σύμμαχοι έριξαν όλες τις ευθύνες του πολέμου στους Γερμανούς ενώ τους φόρτωσαν και με εγκλήματα (βλέπε ολοκαύτωμα) που δεν έκαναν ποτέ. Βέβαια, η αλήθεια είναι ότι εγκλήματα έγιναν και από τις δύο πλευρές και τα πιο φρικτά τα έκαναν οι σύμμαχοι. Φυσικά, οι Γερμανοί έκαναν εγκλήματα και στην χώρας μας αλλά πάντωτε, χωρις αυτό να τους δικαιολογεί, τα έκαναν μετά από πρόκληση και ως αντίποινα. Επίσης, για όσους δεν το ξέρουν, την πεινα της κατοχής (ειδικά του χειμώνα 1941-1942) την προκάλεσαν οι σύμμαχοι μας Άγγλοι που αποφάσισαν να κάνουν ναυτικό αποκλεισμό στο Λιμάνι του Πειραιά και δεν άφηναν έτσι μη πολεμικά πλοία να εφοδιάζουν την πόλη με τροφές και είδη πρώτης ανάγκης. Τέλος, όποιος θέλει να βγάλει συμπεράσματα για τις απόψεις του Χίτλερ, δεν έχει παρα να διαβάσει το βιβλίο του "Ο Αγών μου" μαζι με το βιβλίο "Hitlers Table Talk". Σίγουρα οι ιδέες του είναι ακρέες για τα σημερινά δεδομένα (όπου στις ανθρώπινες κοινωνίες έχουν επικρατήσει πλήρως τα ακριβώς αντιθετα από αυτα που πρέσβευε, δηλαδή οι ιδέες του φιλελευθερισμού, του ατομισμού, του καταναλωτισμού, του πολυπολιτισμού και της παγκοσμιοποίησης). Αυτό ωστόσο δεν σημαίνει ότι είναι κατά ανάγκη λάθος.

Άρατος ο Δαιμόνιος